папераклада́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

Перакласці з адной мовы на другую ўсё, многае.

П. творы Якуба Коласа на іншыя мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́церушыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што (разм.).

Трасучы, высыпаць (што-н. дробнае, сыпкае).

В. зерне з коласа.

|| незак. выцяру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неад’е́мны, -ая, -ае. (кніжн.).

Які з’яўляецца састаўной, арганічнай часткай каго-, чаго-н.; неадрыўны.

Народнасць — неад’емная рыса творчасці Якуба Коласа.

|| наз. неад’е́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́браны, -ая, -ае.

1. Адабраны для масавага выдання.

Выбраныя творы Якуба Коласа.

2. Лепшы, які выдзяляецца чым-н. сярод іншых, прывілеяваны.

Выбранае кола людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наве́ла¹, -ы, мн. -ы, -ве́л, ж.

Невялікае апавяданне звычайна пра якую-н. адну падзею з нечаканым фіналам.

Навелы Якуба Коласа.

|| прым. навелісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыта́та, -ы, ДМа́це, мн. -ы, -та́т, ж.

Даслоўная вытрымка з якога-н. тэксту ці прамовы.

Ц. з твораў Якуба Коласа.

|| прым. цыта́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапі́ска, -і, ДМ перапісцы, ж.

1. гл. перапісаць і перапісвацца.

2. мн. -і, -сак. Збор пісем, напісаных і атрыманых кім-н.

Пазнаёміцца з перапіскай Якуба Коласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

метані́мія, ‑і, ж.

Перанясенне назвы з аднаго прадмета на другі на падставе сталай сувязі паміж імі, напрыклад: «прачытаў Коласа» замест «прачытаў творы Коласа».

[Грэч. metonymia — перайменаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асці́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць асцістага. Асцістасць коласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выда́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. выдаць.

2. Выдадзены твор.

Акадэмічнае в.

Дваццацітомнае в. збору твораў Якуба Коласа.

На выданні — у тым узросце, калі пара выдаваць замуж (пра дзяўчыну).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)