муро́ўка ж., в разн. знач. кла́дка;

цагля́ная м. — кирпи́чная кла́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мурава́нне ср. кла́дка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бут, -у, М бу́це, м.

Будаўнічы камень, які звычайна выкарыстоўваецца для закладкі фундаменту.

|| прым. бу́тавы, -ая, -ае.

Бутавая кладка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муля́рка ж., разг. ремесло́ ка́менщика; кла́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руб м.

1. стр. тычо́к;

кла́дка цэ́глы ру́бам — кла́дка кирпича́ тычко́м;

2. (край) ребро́ ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зы́бкі, -ая, -ае.

1. Які можа зыбацца, гушкацца; гнуткі.

Зыбкае балота.

Зыбкая кладка.

2. Які знаходзіцца ў стане лёгкага руху, хістання.

Зыбкая паверхня возера.

|| наз. зы́бкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

kładka

ж. кладка; масток

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

руб, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вузкі край або вузкі бок якога-н. прадмета.

Кладка цэглы рубам.

◊

Паставіць пытанне рубам — заявіць пра што-н. з усёй рашучасцю.

|| прым. ру́бавы, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

це́шчын, ‑а.

Які належыць цешчы. Лепш зайсці з боку рэчкі. Там якраз насупраць цешчынай хаты кладка ёсць. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зы́бацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Гушкацца, то падымаючыся, то апускаючыся.

З. на нагах.

Лодка зыбаецца на вадзе.

Кладка зыбаецца.

|| аднакр. зыбану́цца і зыбну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

|| наз. зы́банне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)