Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Мы́ліца, мы́лічка ’кастыль’ (ТСБМ, Шат.), ’ручка ў сошцы’ (Сержп. Земл.; КЭС, лаг.), мядз. ’ручка на кассі’ (Шатал.), ’планка на дзяржанні лапаты’ (іўеў., Сл. ПЗБ), кобр.мэлыця ’правая ручка сахі’ (Выг. дыс.), мы́льніца ’ручка касы’ (віц.; любан., ветк., ДАБМ, к. 260; паўн.-усх., КЭС; сен., Сл. Эп.-Шып.; Касп.), ’левая ручка касы’ (Смул.), му́льніца ’ручка касы’ (Касп.; віц., арш., ветк., ДАБМ, к. 260). Укр.ми́лиця ’кастыль, драўляная нага’, рус.паўн.мы́лица, мыли́ца ’ручка вясла’, арханг. ’планка на дзяржанні кармавога вясла’, польск.маз.namulnica, mulica, хэлмск. melnỳcia ’ручка сахі’. Да му́ляць, наму́ляць ’націраць, рабіць ранкі’ (гл.); параўн. палес.шму́лятэ ’церці па паверхні’, а таксама балг.шмуля ’рваць фрукты з дрэва разам з галінкамі, матлашыць’. Да форм з мы‑ параўн. бел.смыле́ць ’балець, пячы ад раздражнення скуры, ран’. Цалкам магчыма, што некаторыя ўсх.-слав. формы ўзыходзяць да эст.mõla, карэльск.mela, фін.mela ’кармавое вясло’ (Фасмер, 3, 23–4).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hak
м.
1. крук;
hak szynowy чыг.кастыль;
2. гак; зачапка;
3.спарт. хук; аперкот;
mieć na kogo ~a — мець кампрамат на каго; трымаць каго на кручку
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
spike
I[spaɪk]1.
n.
1) болт балта́, шпень шпяня́, касты́ль -я́m.
2) шып -а m.
3) Sport чараві́кі з шыпа́мі
2.
v.t.
1) злуча́ць, змацо́ўваць балта́мі
2) набіва́ць шы́пы (на падэ́швы)
3) спыня́ць (пля́ны, намага́ньні)
4) informal рабі́ць ярша́, дадава́ць алькаго́лю (да напо́ю)
5) Sport зраза́ць (мяч)
II[spaɪk]
n.
ко́лас -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
фасо́н, ‑у, м.
1. Форма, крой, па якіх пашыта што‑н. (адзенне, абутак, галаўныя ўборы). З кабінкі вылез прысадзісты, чырванатвары чалавек, апрануты ў жоўты, вайсковага фасону фрэнч.Навуменка.З раніцы да позняга вечара топчуць.. [двор] падэшвы чаравікаў самых розных фасонаў і памераў.Жычка.// Знешні выгляд, форма (прадмета, вырабу і пад.). На незнаёмцы была яркая шарсцяная кофтачка, якая сваім фасонам нагадвала дзіцячую матроску і дужа пасавала жанчыне.Васілёнак.
2.Разм. Пэўны спосаб, манера. Ад гэтага запытання я страпянуўся, зірнуў на чалавека з рудой, калматай, але падраўнянай пад нейкі фасон барадой, у брызентавым плашчы з настаўленым башлыком, быццам чалавек сабраўся на дождж.Сабаленка.
3.Разм. Паказная франтаватасць; шык. З кавалерскім фасонам і з блазенскім сорамам Лёня пакланіўся і, узняўшы вочы, сумеўся ад той амаль зусім звычайнай дзявочай усмешкі.Брыль.[Стрэлачнік:] — Ну і рабацяга знайшоўся! Толькі і ведае — кастыль ды гайкі, дый молат для фасону насіць.Лынькоў.
•••
Трымаць фасонгл. трымаць.
[Фр. façon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)