расторга́ть несов. касава́ць; см. расто́ргнуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упраздня́ть несов. касава́ць; (ликвидировать) ліквідава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касси́ровать юр., сов. скасава́ць; несов. касава́ць, скасо́ўваць;

касси́ровать реше́ние суда́ касава́ць (скасава́ць) рашэ́нне суда́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак., што.

Скасаваць (касаваць), прызнаць (прызнаваць) несапраўдным. Ануляваць дагавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

annul [əˈnʌl] v. анулява́ць, адмяня́ць, касава́ць;

annul an agreement анулява́ць пагадне́нне;

annul a marriage (с)касава́ць шлюб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

divorce​2 [dɪˈvɔ:s] v. разво́дзіцца, касава́ць шлюб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

отменя́ть несов. адмяня́ць, адме́ньваць; (закон, решение — ещё) касава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исчёркивать несов., разг. скрэ́сліваць, крэ́сліць, счы́ркваць, чы́ркаць; касава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unieważniać

зак. адмяняць, касаваць, ануляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Скасава́ць ‘адмяніць, ліквідаваць’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Байк. і Некр.), ‘ліквідаваць, знішчыць’ (Касп., Сл. ПЗБ, Бяльк., ТС). Да касаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)