ка́рп

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́рп ка́рпы
Р. ка́рпа ка́рпаў
Д. ка́рпу ка́рпам
В. ка́рпа ка́рпаў
Т. ка́рпам ка́рпамі
М. ка́рпе ка́рпах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карпа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карпа́ю карпа́ем
2-я ас. карпа́еш карпа́еце
3-я ас. карпа́е карпа́юць
Прошлы час
м. карпа́ў карпа́лі
ж. карпа́ла
н. карпа́ла
Загадны лад
2-я ас. карпа́й карпа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час карпа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

АЭРАМАНО́З,

краснуха карпаў, інфекцыйная вадзянка, веснавая вірэмія карпаў, інфекцыйная хвароба карпавых рыб, радзей судака і вугра, якая выклікаецца бактэрыямі з роду Aeromonas. Суправаджаецца гемарагічным запаленнем скуры, унутр. органаў, асцытам і агульнай вадзянкай. Вострая форма хваробы адзначаецца вясной і характарызуецца парушэннем функцыі выдзялення. У хворых лускаватых рыб луска тапырыцца, у голых утвараюцца скурныя пухіры, вочы лупатыя. Хранічная форма адзначаецца летам і восенню, суправаджаецца ўтварэннем паверхневых язваў цёмна-чырвонага колеру з блакітна-шэрым абадком на хвасце і баках.

т. 2, с. 173

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

клубкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і клубісты. Плылі лёгкія, як пух, клубкаватыя воблачкі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самалю́б, ‑а, м.

Разм. Сябелюбівы чалавек. Самалюб, .. [Юрка] часта сумняваўся і не давяраў сабе. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жэстыкулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак.

Рабіць жэсты (у 1 знач.). Людзі голасна размаўлялі, спрачаліся, жэстыкулявалі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заву́зкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вузкаваты, вузейшы, чым трэба. [Лёдзі] не падабалася плацце — завузкае, хоць і перашытае. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачыкільга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць чыкільгаць. / Пайсці, кульгаючы, чыкільгаючы. [Аляксей] рашуча зачыкільгаў да акна. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратачы́цца, ‑тачуся, ‑точышся, ‑точыцца; зак.

Точачыся, прабрацца праз што‑н. Варта кругом — мыш не праточыцца. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касабо́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак.

Разм. Станавіцца касабокім, крывіцца набок. Домік .. трухлеў, касабочыўся, урастаў у зямлю. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)