Карнілаў У. А. 5/449; 7/447; 9/462

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Карнілаў Л. Г. 1/285; 2/114, 409, 496; 3/254, 585; 4/220, 316; 5/346, 449; 6/97, 106; 9/307; 10/63; 12/132

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Карні́лы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Карні́лы
Р. Карні́л
Карні́лаў
Д. Карні́лам
В. Карні́лы
Т. Карні́ламі
М. Карні́лах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карні́лаўшчына, ‑ы, ж.

Контррэвалюцыйны мяцеж у Расіі ў жніўні 1917 г., на чале якога стаяў генерал Карнілаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міліцэ́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да міліцыі, міліцыянера. Міліцэйскі пост. □ Сяргей Карнілаў быў папярэджаны, што недзе з тылу прабіваецца конны міліцэйскі атрад. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)