ато́л, ‑а, м.

Каралавы востраў, які мае форму суцэльнага ці разарванага кольца.

[Англ. atoll з мальдыўскага atolu.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

barrier reef [ˌbæriəˈri:f] n. кара́лавы рыф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

coral​2 [ˈkɒrəl] adj. кара́лавы, кара́лавага ко́леру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

палі́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Марская жывёліна, якая не мяняе свайго месцазнаходжання.

Каралавы п.

2. Хваравітае ўтварэнне з эпітэлію слізістай абалонкі.

Паліпы ў носе.

|| прым. палі́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

coral reef

кара́лавы рыф

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

barrier reef

кара́лавы рыф

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

atoll [ˈætɒl] n. ато́л (каралавы востраў, які мае форму суцэльнага ці разарванага кальца)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

палі́п, ‑а, м.

Спец.

1. Кішачнаполасцевая жывёліна з прысоскамі на адным канцы, якімі яна прымацоўваецца да нерухомага прадмета, і ротам на процілеглым канцы. Каралавы паліп.

2. Дабраякасная пухліна, звязаная ножкай са слізістай абалонкай, на якой яна размешчана. Паліпы ў носе.

[Грэч. polýpus, ад polý — многа і pus — нага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ато́л

(англ. atoll, ад мальдыўскага atolu)

каралавы востраў у форме суцэльнага ці разарванага кольца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

rafa

ж. рыф; падводная скала;

rafa koralowa — каралавы рыф

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)