Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ато́л, ‑а, м.
Каралавы востраў, які мае форму суцэльнага ці разарванага кольца.
[Англ. atoll з мальдыўскага atolu.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
barrier reef[ˌbæriəˈri:f]n.кара́лавы рыф
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
coral2[ˈkɒrəl]adj.кара́лавы, кара́лавага ко́леру
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
палі́п, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Марская жывёліна, якая не мяняе свайго месцазнаходжання.
Каралавы п.
2. Хваравітае ўтварэнне з эпітэлію слізістай абалонкі.
Паліпы ў носе.
|| прым.палі́пны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
coral reef
кара́лавы рыф
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
barrier reef
кара́лавы рыф
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
atoll[ˈætɒl]n. ато́л (каралавы востраў, які мае форму суцэльнага ці разарванага кальца)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ато́л
(англ. atoll, ад мальдыўскага atolu)
каралавы востраў у форме суцэльнага ці разарванага кольца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
палі́п, ‑а, м.
Спец.
1. Кішачнаполасцевая жывёліна з прысоскамі на адным канцы, якімі яна прымацоўваецца да нерухомага прадмета, і ротам на процілеглым канцы. Каралавы паліп.
2. Дабраякасная пухліна, звязаная ножкай са слізістай абалонкай, на якой яна размешчана. Паліпы ў носе.
[Грэч. polýpus, ад polý — многа і pus — нага.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)