мо́сцік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. мост.

2. Высокая абгароджаная пляцоўка, узвышэнне на караблях, вялікіх машынах, агрэгатах, прызначаныя для назірання, кіравання.

Капітанскі м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

kapitański

капітанскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мостик уменьш. масто́к, -тка́ м., мо́сцік, -ка м.;

капита́нский мостик капіта́нскі мо́сцік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́сцік м.

1. уменьш.-ласк. мо́стик;

2. (площадка, возвышение) мо́стик;

капіта́нскі м. — капита́нский мо́стик;

3. (зубной протез) мо́стик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bridge​1 [brɪdʒ] n.

1. мост, масто́к

2. the bridge капіта́нскі масто́к

3. перано́ссе

4. масто́к (зубны пратэз)

5. кабы́лка (у музычных інструментах)

♦

burn one’s bridges спалі́ць за са бо́ю масты́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мо́сцік, ‑а, м.

1. Памянш. да мост (у 1 знач.); невялічкі мост. Пад нагамі заскрыпелі дошкі маленькага мосціка праз раўчук. Шамякін. І неяк міжвольна перакідаецца мосцік паміж учарашнім днём і заўтрашнім. Шахавец.

2. Тое, што і мост (у 2, 4 знач.).

3. Высокая пляцоўка, узвышэнне на караблях, некаторых машынах для назірання за чым‑н., камандавання. Капітанскі мосцік. □ Марына адной рукой ухапілася за поручань, а другой ускінула кошык на паравозны мосцік. Кавалёў. Недзе там, на мосціку камбайна, стаяў і тоўсты Амархан. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́сцік м

1. kléine Brücke; Steg m -(e)s, -e (пешаходны);

2. марск (на судне) Brücke f -, -en;

капіта́нскі мо́сцік Kommándobrücke f;

3. спарт (гімнастыка) Brücke f;

4. (зубны) Brücke f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bridge

I [brɪdʒ]

1.

n.

1) мост -у m., масто́к -ка́ m.

2) капіта́нскі масто́к

3) перано́сьсе n.

4) масто́к -ка́ m. (зу́бы)

2.

v.t.

1) спалуча́ць, злуча́ць

to bridge the generations — злучы́ць пакале́ньні

2) будава́ць мост

3) перакро́чваць, пераступа́ць

to bridge over the difficulties — пераадо́лець ця́жкасьці

•

- burn one’s bridges

II [brɪdʒ]

n.

брыдж -у m. (картачная гульня́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)