kapanina

ж. капанне; крапанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kopanie

н. капанне, копка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rycie

н. рыццё; капанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

drip​1 [drɪp] n.

1. ка́панне; капе́ж

2. кро́пля, ка́пля;

be put on a drip быць пад ка́пельніцай/кро́пельніцай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Капу́н ’вельмі марудлівы чалавек’ (Пан. дыс.; міёр., З нар. сл.: ТСБМ), капунь — пра варушэнне, капанне (мсцісл., Нар. лекс.), да капа́цца, капашы́цца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Wühleréi

f -, -en

1) капа́нне, рыццё

2) падбухто́рванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

проры́тие ср. прако́пка, -кі ж.; неоконч. прако́пванне, -ння ср., капа́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

копа́ние

1. (рытьё) капа́нне, -ння ср.;

2. (картофеля) капа́нне, -ння ср.; разг. выбіра́нне, -ння ср.;

3. (возня) ко́рпанне, -ння ср.; (медлительность) мару́джанне, -ння ср., ке́шканне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отрыва́ние​II

1. адко́пванне, -ння ср.;

2. капа́нне, -ння ср.; см. отрыва́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gewühl

n -(e)s

1) ціскані́на, штурхані́на

2) капа́нне, рыццё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)