паде́жный грам. скло́навы;

паде́жное оконча́ние скло́навы канча́так.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фле́ксія, ‑і, ж.

Тое, што і канчатак.

•••

Унутраная флексія — змяненне гукаў у корані слова, якое служыць для ўтварэння граматычных форм.

[Лац. flexio — выгіб, згінанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Éndung

f -, -en грам. канча́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Флексія 10/609, гл. Канчатак

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

verb [vɜ:b] n. ling. дзеясло́ў;

a verb ending дзеясло́ўны канча́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нулявы́, ‑ая, ‑ое.

Які раўняецца нулю (у 1, 2 знач.). Нулявая ступень. Нулявая тэмпература. Нулявы канчатак слова.

•••

Нулявая стрыжка гл. стрыжка.

Нулявы ўзровень гл. узровень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

inflect [ɪnˈflekt] v. ling.

1. скланя́ць; спрага́ць

2. дабаўля́ць/мяня́ць канча́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fleksja

ж. лінгв. флексія; канчатак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

inflection, inflexion [ɪnˈflekʃn] n. ling.

1. змяне́нне фо́рмы сло́ва

2. фле́ксія; канча́так (слова)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ending [ˈendɪŋ] n.

1. кане́ц, заканчэ́нне;

a happy ending шчаслі́вы кане́ц

2. ling. канча́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)