white-collar

[,hwaɪtˈkɑ:lər]

adj.

канцыля́рскі, канто́рскі, белакашу́льны

white-collar worker — службо́вец -ўца m., канцыля́рскі працаўні́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

biurowy

biurow|y

канторскі; канцылярскі;

siła ~a — служачы (службовец) канцылярыі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

клерк

(фр. clerc, англ. clerc, ад п.-лац. clericus = духоўная асоба)

1) духоўная асоба ў сярэдневяковай Францыі і Англіі;

2) канторскі служачы ў некаторых краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бюракрат, фармаліст; службіст, законнік, чынуша, кручкатвор, кручок (разм.); чыноўнік, канцылярыст (перан.) □ чарнільная душа, канторскі пацук

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)