пачуццёва-канкрэ́ тны
прыметнік, адносны
адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пачуццёва-канкрэ́ тны
пачуццёва-канкрэ́ тная
пачуццёва-канкрэ́ тнае
пачуццёва-канкрэ́ тныя
Р. пачуццёва-канкрэ́ тнага
пачуццёва-канкрэ́ тнайэ́ тнае
пачуццёва-канкрэ́ тнага
пачуццёва-канкрэ́ тных
Д. пачуццёва-канкрэ́ тнаму
пачуццёва-канкрэ́ тнай
пачуццёва-канкрэ́ тнаму
пачуццёва-канкрэ́ тным
В. пачуццёва-канкрэ́ тны (неадуш. )э́ тнага (адуш. )
пачуццёва-канкрэ́ тную
пачуццёва-канкрэ́ тнае
пачуццёва-канкрэ́ тныя (неадуш. )э́ тных (адуш. )
Т. пачуццёва-канкрэ́ тным
пачуццёва-канкрэ́ тнайэ́ тнаю
пачуццёва-канкрэ́ тным
пачуццёва-канкрэ́ тнымі
М. пачуццёва-канкрэ́ тным
пачуццёва-канкрэ́ тнай
пачуццёва-канкрэ́ тным
пачуццёва-канкрэ́ тных
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэалісты́ чна-канкрэ́ тны
прыметнік, адносны
адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэалісты́ чна-канкрэ́ тны
рэалісты́ чна-канкрэ́ тная
рэалісты́ чна-канкрэ́ тнае
рэалісты́ чна-канкрэ́ тныя
Р. рэалісты́ чна-канкрэ́ тнага
рэалісты́ чна-канкрэ́ тнайы́ чна-канкрэ́ тнае
рэалісты́ чна-канкрэ́ тнага
рэалісты́ чна-канкрэ́ тных
Д. рэалісты́ чна-канкрэ́ тнаму
рэалісты́ чна-канкрэ́ тнай
рэалісты́ чна-канкрэ́ тнаму
рэалісты́ чна-канкрэ́ тным
В. рэалісты́ чна-канкрэ́ тны (неадуш. )ы́ чна-канкрэ́ тнага (адуш. )
рэалісты́ чна-канкрэ́ тную
рэалісты́ чна-канкрэ́ тнае
рэалісты́ чна-канкрэ́ тныя (неадуш. )ы́ чна-канкрэ́ тных (адуш. )
Т. рэалісты́ чна-канкрэ́ тным
рэалісты́ чна-канкрэ́ тнайы́ чна-канкрэ́ тнаю
рэалісты́ чна-канкрэ́ тным
рэалісты́ чна-канкрэ́ тнымі
М. рэалісты́ чна-канкрэ́ тным
рэалісты́ чна-канкрэ́ тнай
рэалісты́ чна-канкрэ́ тным
рэалісты́ чна-канкрэ́ тных
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тны
прыметнік, адносны
адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тапаграфі́ чна-канкрэ́ тны
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тная
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тнае
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тныя
Р. тапаграфі́ чна-канкрэ́ тнага
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тнайі́ чна-канкрэ́ тнае
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тнага
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тных
Д. тапаграфі́ чна-канкрэ́ тнаму
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тнай
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тнаму
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тным
В. тапаграфі́ чна-канкрэ́ тны (неадуш. )і́ чна-канкрэ́ тнага (адуш. )
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тную
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тнае
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тныя (неадуш. )і́ чна-канкрэ́ тных (адуш. )
Т. тапаграфі́ чна-канкрэ́ тным
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тнайі́ чна-канкрэ́ тнаю
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тным
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тнымі
М. тапаграфі́ чна-канкрэ́ тным
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тнай
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тным
тапаграфі́ чна-канкрэ́ тных
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эпі́ чна-канкрэ́ тны
прыметнік, адносны
адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпі́ чна-канкрэ́ тны
эпі́ чна-канкрэ́ тная
эпі́ чна-канкрэ́ тнае
эпі́ чна-канкрэ́ тныя
Р. эпі́ чна-канкрэ́ тнага
эпі́ чна-канкрэ́ тнайі́ чна-канкрэ́ тнае
эпі́ чна-канкрэ́ тнага
эпі́ чна-канкрэ́ тных
Д. эпі́ чна-канкрэ́ тнаму
эпі́ чна-канкрэ́ тнай
эпі́ чна-канкрэ́ тнаму
эпі́ чна-канкрэ́ тным
В. эпі́ чна-канкрэ́ тны (неадуш. )і́ чна-канкрэ́ тнага (адуш. )
эпі́ чна-канкрэ́ тную
эпі́ чна-канкрэ́ тнае
эпі́ чна-канкрэ́ тныя (неадуш. )і́ чна-канкрэ́ тных (адуш. )
Т. эпі́ чна-канкрэ́ тным
эпі́ чна-канкрэ́ тнайі́ чна-канкрэ́ тнаю
эпі́ чна-канкрэ́ тным
эпі́ чна-канкрэ́ тнымі
М. эпі́ чна-канкрэ́ тным
эпі́ чна-канкрэ́ тнай
эпі́ чна-канкрэ́ тным
эпі́ чна-канкрэ́ тных
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абстра́ ктны , -ая, -ае.
Заснаваны на абстракцыі (у 1 знач. ); адцягнены; проціл. канкрэтны .
Абстрактныя паняцці.
Абстрактнае мысленне.
|| наз. абстра́ ктнасць , -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
concrete 2 [ˈkɒŋkri:t] adj. канкрэ́ тны , рэа́ льны, рэчаі́ сны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Во́ тмык ’глыбокае месца ў рацэ, дзе раней быў млын’ (Яшк. , слаўг. ). Няясна. Магчыма, нейкае пераўтварэнне з вотмут , вотмыт , але канкрэтны шлях незразумелы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)