гратэ́скава-камі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гратэ́скава-камі́чны гратэ́скава-камі́чная гратэ́скава-камі́чнае гратэ́скава-камі́чныя
Р. гратэ́скава-камі́чнага гратэ́скава-камі́чнай
гратэ́скава-камі́чнае
гратэ́скава-камі́чнага гратэ́скава-камі́чных
Д. гратэ́скава-камі́чнаму гратэ́скава-камі́чнай гратэ́скава-камі́чнаму гратэ́скава-камі́чным
В. гратэ́скава-камі́чны (неадуш.)
гратэ́скава-камі́чнага (адуш.)
гратэ́скава-камі́чную гратэ́скава-камі́чнае гратэ́скава-камі́чныя (неадуш.)
гратэ́скава-камі́чных (адуш.)
Т. гратэ́скава-камі́чным гратэ́скава-камі́чнай
гратэ́скава-камі́чнаю
гратэ́скава-камі́чным гратэ́скава-камі́чнымі
М. гратэ́скава-камі́чным гратэ́скава-камі́чнай гратэ́скава-камі́чным гратэ́скава-камі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лі́рыка-камі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лі́рыка-камі́чны лі́рыка-камі́чная лі́рыка-камі́чнае лі́рыка-камі́чныя
Р. лі́рыка-камі́чнага лі́рыка-камі́чнай
лі́рыка-камі́чнае
лі́рыка-камі́чнага лі́рыка-камі́чных
Д. лі́рыка-камі́чнаму лі́рыка-камі́чнай лі́рыка-камі́чнаму лі́рыка-камі́чным
В. лі́рыка-камі́чны (неадуш.)
лі́рыка-камі́чнага (адуш.)
лі́рыка-камі́чную лі́рыка-камі́чнае лі́рыка-камі́чныя (неадуш.)
лі́рыка-камі́чных (адуш.)
Т. лі́рыка-камі́чным лі́рыка-камі́чнай
лі́рыка-камі́чнаю
лі́рыка-камі́чным лі́рыка-камі́чнымі
М. лі́рыка-камі́чным лі́рыка-камі́чнай лі́рыка-камі́чным лі́рыка-камі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сатыры́чна-камі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сатыры́чна-камі́чны сатыры́чна-камі́чная сатыры́чна-камі́чнае сатыры́чна-камі́чныя
Р. сатыры́чна-камі́чнага сатыры́чна-камі́чнай
сатыры́чна-камі́чнае
сатыры́чна-камі́чнага сатыры́чна-камі́чных
Д. сатыры́чна-камі́чнаму сатыры́чна-камі́чнай сатыры́чна-камі́чнаму сатыры́чна-камі́чным
В. сатыры́чна-камі́чны (неадуш.)
сатыры́чна-камі́чнага (адуш.)
сатыры́чна-камі́чную сатыры́чна-камі́чнае сатыры́чна-камі́чныя (неадуш.)
сатыры́чна-камі́чных (адуш.)
Т. сатыры́чна-камі́чным сатыры́чна-камі́чнай
сатыры́чна-камі́чнаю
сатыры́чна-камі́чным сатыры́чна-камі́чнымі
М. сатыры́чна-камі́чным сатыры́чна-камі́чнай сатыры́чна-камі́чным сатыры́чна-камі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

коми́чный камі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фацэ́тны, -ая, -ае (разм.).

Камічны, забаўны.

|| наз. фацэ́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фацэ́т, -а, Мэ́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Камічны, забаўны чалавек або нейкі малазнаёмы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палішыне́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

Камічны персанаж французскага народнага лялечнага тэатра.

Сакрэт палішынеля (сакрэт, які ўсім вядомы, уяўная тайна; жарт.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буф, нескл. прым.

Камічны, забаўны. Тэатр-буф. Опера-буф.

[Фр. bouffe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

laughable [ˈlɑ:fəbl] adj. сме́шны, камі́чны; смяхо́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

humorous [ˈhju:mərəs] adj. гумарысты́чны; заба́ўны, сме́шны, камі́чны;

a humorous writer пісьме́ннік-гумары́ст;

a humorous accident заба́ўны/камі́чны вы́падак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)