гумары́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Сукупнасць гумарыстычных мастацкіх твораў.
2. Нешта смешнае, камічнае (разм.).
|| прым. гумарысты́чны, -ая, -ае.
Гумарыстычныя апавяданні.
Г. часопіс.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бу́ф
‘смешнае, жартоўнае, камічнае: тэатр-буф, опера-буф’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
| Н. |
бу́ф |
| Р. |
бу́ф |
| Д. |
бу́ф |
| В. |
бу́ф |
| Т. |
бу́ф |
| М. |
бу́ф |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гумары́стыка, ‑і, ДМ ‑тыпы, ж.
1. Сукупнасць гумарыстычных мастацкіх твораў. Эстрадная гумарыстыка.
2. Разм. Што-небудзь смешнае, камічнае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гіпербалізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.
Выкарыстаць (выкарыстоўваць) гіпербалу як мастацкі прыём. Гіпербалізаваць камічнае. // Увогуле перабольшыць (перабольшваць). Гіпербалізаваць дасягненні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камі́зм, ‑у, м.
Камічнае, смешнае ў людзях, здарэннях, сітуацыях. Камізм сітуацыі, падкладзенай у аснову твора, заснаваны на звычайным непаразуменні. Казека. Здаралася часам, што сапраўды трагічныя рэчы ў доктаравым доме прымалі адценне камізму. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камі́зм
(ад гр. komikos = смешны)
камічнае, смешнае ў людзях, здарэннях, сітуацыях.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
komiczny
komiczn|y
камічны;
robić ~e wrażenie — рабіць (выклікаць) камічнае ўражанне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гумары́стыка
(фр. humoristique, ад лац. humor = вільгаць)
1) сукупнасць гумарыстычных мастацкіх твораў;
2) перан. што-н. смешнае, камічнае.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
буфана́да
(іт. buffonata = жарт)
1) прыём, які выкарыстоўваецца ў цырку, на эстрадзе, у тэатры — камічнае перабольшванне для павелічэння эфекту;
2) перан. недарэчнае, недасціпнае, грубае штукарства.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АЗІ́З НЕСІ́Н
(Aziz Nesin; сапр. Нусрэт Махмуд; н. 20.12.1915, г. Стамбул),
турэцкі пісьменнік. Заснавальнік жанру паліт. сатыры ў тур. л-ры. Аўтар зб-каў апавяданняў «Слон па мянушцы Хамдзі» (1955), «Вар’яты на волі» (1957), «Няхай жыве Айчына» (1975), «Вітаю цябе, маё сямідзесяцігоддзе» (1984), раманаў «Кароль футбола» (1957), «Зюбюк» (1961), зб. казак «У некаторым царстве» (1958), п’ес з філас.-этычнай праблематыкай «Ідзіце сюды!» (1962), «Дуэт адной жанчыны» (1979) і інш. Творы адметныя вострай сац.-паліт. праблематыкай; спалучаюць іншасказанні, супастаўленні, камічнае пераасэнсаванне з гіпербалізацыяй і гратэскам. Шырокую вядомасць набыў пасля прысуджэння італьян. літ. прэміі «Залатая пальмавая галіна» (1956, 1957).
Тв.:
Рус. пер. — Избр. произв. М., 1985.
т. 1, с. 164
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)