герба́рый, ‑я, м.

Калекцыя засушаных раслін.

[Ад лац. herbarius — травяны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашто́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.

1. Спецыяльная паштовая картка для адкрытага пісьма.

2. Картка такога фармату з якім-н. малюнкам.

Калекцыя паштовак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гліптатэ́ка, ‑і, ДМ ‑тэцы, ж.

1. Калекцыя гліптаў.

2. Музей скульптуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іканатэ́ка, ‑і, ДМ ‑тэцы, ж.

Спец. Калекцыя, збор відарысаў па пэўнай тэматыцы.

[Ад грэч. éikōn — малюнак, абраз і thēkē — сховішча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іхтыялагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іхтыялогіі. Іхтыялагічная калекцыя. Іхтыялагічная фауна. Іхтыялагічная лабараторыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рарытэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.

Рэдкая рэч, якая ўяўляе сабой музейную каштоўнасць; рэдкасць. Калекцыя рарытэтаў.

[Ад лац. raritas, raritatis — рэдкасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энтамалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да энтамалогіі, энтамолага. Энтамалагічны часопіс. Энтамалагічная калекцыя. Энтамалагічны з’езд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да аўтографа. Аўтаграфічная калекцыя.

2. Які з’яўляецца аўтографам. Аўтаграфічны надпіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kolekcja

ж. калекцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

«Вольны рускі друк» (калекцыя) 2/326

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)