Бібліятэчны калектар 2/325, 329

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БІБЛІЯТЭ́ЧНЫ КАЛЕ́КТАР,

спецыялізаванае кнігагандлёвае прадпрыемства для забеспячэння бібліятэк новымі выданнямі. Створаны ў 1920 у Расійскай Федэрацыі, потым на ўсёй тэр. СССР для бясплатнага размеркавання кніг сярод б-к. З 1931 камплектаванне б-к стала платнае, вялося на аснове дагавораў з б-камі з улікам іх тыпу, профілю, складу абслугоўваемага насельніцтва. Асн. задача: дапамога ў камплектаванні фондаў б-к шляхам збору заказаў на л-ру па тэматычных планах выд-ваў. Бібліятэчныя калектары вывучаюць попыт б-к, праводзяць бібліягр. агляды кніг, сустрэчы з аўтарамі і выдаўцамі.

На Беларусі бібліятэчныя існавалі ва ўсіх абл. цэнтрах у структуры абл. кнігагандлю. З 1991 у сувязі са скарачэннем у некаторых гарадах кнігагандлю бібліятэчныя калектары становяцца самаст. ўстановамі або ліквідуюцца.

Т.І.Папова.

т. 3, с. 146

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

колле́ктор​II кале́ктар, -ра м.;

библиоте́чный колле́ктор бібліятэ́чны кале́ктар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

колле́ктор​I техн. кале́ктар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бібкале́ктар м. (бібліятэ́чны кале́ктар) бибколле́ктор (библиоте́чный колле́ктор)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бібкале́ктар, ‑а, м.

Установа, якая атрымлівае і размяркоўвае паступіўшыя кнігі па падведамных арганізацыях; бібліятэчны калектар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упускны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Прызначаны для ўпуску, упускання. Упускны клапан. Упускны калектар рухавіка. Упускны шлюз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бибколле́ктор (библиоте́чный колле́ктор) бібкале́ктар, -ра м. (бібліятэ́чны кале́ктар).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kolektor

м.

1. тэх. калектар;

2. прадавец латарэйных білетаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

collector

[kəˈlektər]

n.

1) зьбіра́льнік, калекцыянэ́р -а m.

2) збо́ршчык -а m. (пада́ткаў, даўго́ў)

3) Tech. кале́ктар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)