invalid1 [ˈɪnvəlɪd] n. інвалі́д; кале́ка; хво́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cripple1 [ˈkrɪpl] n. dated кале́ка, інвалі́д; пакале́чаны, зняве́чаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мальха́ч ’ляўша’ (беласт., Сл. ПЗБ). Ад польск.mańkacz < mańkat ’тс’ < mańka ’левая рука’ < італ. manca ’левая’ < лац. mancusкалека’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Vershrte

sub m, f -n, -n пара́нены, -ная, інвалі́д, кале́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kaleka

kale|ka

ж. калека; інвалід;

~cy wojenni — інваліды вайны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

amputee

[,æmpjəˈti:]

n.

чалаве́к з ампутава́най наго́й ці руко́й, кале́каm. & f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ма́нька ’ляўша’ (Сцяшк.), укр. ма́нька, манько́, манькут ’тс’. Запазычана з польск. mańka, mania, mańkut ’левая рука’, ’ляўша’, якія з італ. mancato ’знявечаны’ < лац. mancusкалека’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Krüppel

m -s, - кале́ка, інвалі́д

j-n zum ~ schlgen* [mchen] — скале́чыць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уве́чный уст.

1. прил. пакале́чаны, зняве́чаны;

2. сущ. кале́ка, -кі м. и ж., пакале́чаны, -нага м.; зняве́чаны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

confirmed

[kənˈfɜ:rmd]

adj.

1) пацьве́рджаны, даве́дзены, абгрунтава́ны

2) закаране́лы (маню́ка), заўзя́ты (п’я́ніца)

3) храні́чны

a confirmed invalid — храні́чны кале́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)