ясты́чны рыб. ясты́чный;

○ ~ная ікра́ — ясты́чная икра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

минта́евый мінта́евы;

минта́евая мука́, икра́ мінта́евая мука́, ікра́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лы́тка ж., анат. икра́;

◊ ~кі дрыжа́ць — поджи́лки трясу́тся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ікра́ 1 (рыбная). Рус. икра́, укр. ікра́, польск. ikra, в.-луж. jikra, jikrno, jerk, н.-луж. jark, палаб. jȧkră, чэш. jikry, славац. ikry, славен. íkra, серб.-харв. и̏кра, балг. и́кра, макед. икра, ст.-слав., ст.-рус. икра. Мае дакладныя паралелі ў літ. ìkrai, лат. ikri, ірл. iuchair, iuchrach (з *ikōr) ’ікра’. Балт. формы, магчыма, са слав. (Трубачоў, Эт. сл., 8, 219). Згодна з найбольш прынятай версіяй, прасл. *jьkra роднаснае і.-е. назвам печані: літ. jãknos, jẽknos, лат. aknas, ст.-інд. yákṛt, yaknás, авест. yākarǝ, грэч. ἧπαρ, ἥπατος, лац. iecur, iecinoris. Старая аснова на ‑r/‑n і.-е. *i̯ek​u̯‑. Патабня, РФВ, 6, 1881, 153; Фасмер, 2, 125; Покарны, 1, 504; Трубачоў, Эт. сл., 8, 217–220 (з літ-рай).

Ікра́ 2 ’галёнка’ (леп., навагр., крыч., узд., КЭС), і́кра (Інстр. I), толькі мн. і́кры (Мат. Гом.). Рус. икра́, укр. ікра́ ’кароўе вымя’ (Грынч.), польск. дыял. ikro, чэш. дыял. ikro, славац. дыял. ikra, ikro, славен. ikrna noga, балг. и́кра, макед. дыял. икра. У якасці адпаведнасцей прыводзяць ст.-літ. ikru, усх.-літ. ìkrai, лат. ikri, ст.-прус. yccroy, ірл. orca? Найбольш верагоднай належыць прызнаць этымалагічную сувязь ікра 1 і ікра 2. Фасмер, 2, 125–126. Брукнер (190) і Слаўскі (1, 447–448) зыходнай лічаць семантычную адзнаку ’набуханне, уздутасці’; параўн. ст.-польск. і дыял. kra ’пухліна’; Трубачоў, Эт. сл., 8, 217–220; Безлай, I, 209. У шмат якіх мовах значэнні ’ікра рыбы’ і ’лытка’ перадаюцца адной лексемай; гл. Каліма, ZfslPh, 9, 1932, 376–378. У гэтым метанімічным пераносе, відаць, можна бачыць семасіялагічную заканамернасць. Не здаецца пераканаўчым збліжэнне з грэч. ἴκριον ’дошка, бэлька’ (Беценбергер, BB, 27, 1902, 162; Голуб-Копечны, 154; БЕР, 2, 63) і лац. ocrea ’галёнка, халява’ (Гараеў, 122; Махэк₂, 226–227).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сіго́вы сиго́вый;

~вая ікра́ — сиго́вая икра́;

~вая начы́нка — сиго́вая начи́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцярля́джы стерля́жий;

~джая ікра́ — стерля́жья икра́;

~джая ю́шка — стерля́жья уха́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карасёвы карасёвый; кара́сий, караси́ный;

~вая ю́шка — карасёвая уха́;

~вая ікра́ — кара́сья (караси́ная) икра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пу́зца ’лытка’ (круп., Сл. ПЗБ), мн. л. пу́зцы (круп., Нар. сл.), пу́зачка, пу́зічка ’тс’ (в.-дзв., полац., ЛА, 3; Сл. ПЗБ), пу́зачка ’кончык пальца’ (в.-дзв., Шатал.). Ад пу́за, параўн. пузуваты ’выпуклы’ (міёр., Жыв. НС), параўн. рус. икра ’лытка’, балг. прасе, прасец ’тс’ і іншыя вобразныя назвы часткі цела.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зярні́сты в разн. знач. зерни́стый;

з. ко́лас — зерни́стый ко́лос;

з. грані́т — зерни́стый грани́т;

○ ~тая ікра́ — зерни́стая икра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

межеу́мок м.

1. (о предмете, который не может быть отнесён к какому-л. определённому сорту, разряду и т. п.) сярэ́дняга гату́нку (велічыні́, ро́сту і да таго́ падо́бнае); (о животных и растениях) міжпаро́дны; міжгатунко́вы; (недомерок) недаме́рак, -рка м.; (недоросток) недаро́стак, -тка м.; (ублюдок) вы́радак, -дка м., недарэ́ка, -кі м.;

пря́жа-межеу́мок текст. пра́жа сярэ́дняга гату́нку;

нали́м-межеу́мок мянту́з сярэ́дняй велічыні́;

ба́рка-межеу́мок ба́рка сярэ́дніх паме́раў, ба́рка-недаме́рак;

челове́к-межеу́мок (среднего роста) чалаве́к сярэ́дняга ро́сту, чалаве́к-недаро́стак;

икра́-межеу́мок ікра́ сярэ́дняга засо́лу;

лоша́к-межеу́мок лаша́к-вы́радак;

быть в межеу́мках быць ні тым, ні сім;

оста́ться в межеу́мках тра́піць ні туды́, ні сюды́;

2. (недалёкий человек) разг. недарэ́ка, -кі м. и ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)