Verbum

ненарма́льнасць, -і, ж.

1. гл. ненармальны.

2. мн. -і, -ей. Ненармальная з’ява.

Ненармальнасці ў рабоце.

прадве́сце, -я, мн. -і, -яў, н. (кніжн.).

З’ява, прымета, якая прадвяшчае што-н.

П. навальніцы.

разнаві́днасць, -і, ж.

Прадмет або з’ява, якая ўяўляе сабой відазмяненне асноўнага віду, катэгорыі.

Р. пшаніцы.

спарады́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Непастаянны, выпадковы, які праяўляецца нерэгулярна.

Спарадычная з’ява.

|| наз. спарады́чнасць, -і, ж.

зага́дкавы, -ая, -ае.

Незразумелы, непазнаны, таямнічы.

Загадкавая з’ява.

Загадкава (прысл.) паводзіць сябе.

|| наз. зага́дкавасць, -і, ж.

паталагі́чны, -ая, -ае.

1. гл. паталогія.

2. Хваравіта-ненармальны, рэзка адхілены ад нормы (кніжн.).

Паталагічная з’ява.

кашто́ўнасць, -і, ж.

1. гл. каштоўны.

2. мн. -і, -ей. Каштоўная рэч, з’ява.

Захаванне каштоўнасцей.

Духоўныя каштоўнасці.

прая́ва, -ы, мн. -ы, прая́ў, ж.

1. Незвычайнае здарэнне.

Што за п.!

2. З’ява, праяўленне.

Праявы жыцця.

фі́кцыя, -і, ж.

Наўмысна выдуманае становішча, з’ява і пад., якія не адпавядаюць рэчаіснасці і выкарыстоўваюцца як падробка.