Grünzeug

n -(е)s зе́лень, зяле́ніва; (а)гаро́дніна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gemüse

n -s, - (а)гаро́дніна, зяле́ніва

◊ júnges ~ — зялёная мо́ладзь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

greens

а) зялёнае лісьцё або́ галі́нкі (для дэкара́цыі)

б) зеляні́на f., зялёная гаро́дніна, зяле́ніва n.

в) зялёныя, экалягі́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зе́лень ж.

1. зе́лень, -ні ж., зеляні́на, -ны ж.;

2. собир. (овощи) зяле́ніва, -ва ср.;

3. (краска) зе́лень, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Grün

n -s

1) зялёны ко́лер

2) зеляні́на, зе́лень, зяле́ніва

ins Grüne fáhren* — пае́хаць за го́рад [на ўло́нне прыро́ды]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Батва́ ’расліна Beta сісlа; зяленіва наогул’ (Нас.), ’сцяблы і лісце гуркоў’ (ДАБМ, 863), ’лісце і сцяблы бульбы’ (Лысенка, Жыт.), батві́на ’сцябло буракоў’ (Нас.), батоўе ’бацвінне’ (Нас., Касп.), ’сцяблы і лісце гарбузоў, бульбы’ (ДАБМ, 864, 866), бата́ўе ’сцяблы і лісце гуркоў’ (ДАБМ, 863), бато́ўкі ’сцяблы і лісце буракоў’ (ДАБМ, 868), бацві́нне ’сцяблы буракоў; вараная капуста; боршч’ (Нас., БРС), ’лісце буракоў’ (Сцяшк. МГ), ’сцяблы і лісце гуркоў’ (ДАБМ, 863), ’бацвінне, бураковае лісце’ (Бяльк.), ’бацвінне; халаднік’ (Касп.), ’бацвінне’ (Шат.). Рус. ботва́, бо́товь, ботви́нья, укр. ботва́, ботви́на, ботви́нє, польск. boćwina, botwina і г. д. (гл. Фасмер, 1, 200). Ад і.-е. *bheu̯ā‑ ’расці’ ўтворана *bhu̯ət (> прасл. bvot‑ > bot‑), што дае рус. боте́ть, славен. naboteti ’таўсцець, тлусцець і г. д.’ Чаргаваннем вакалізму атрымліваюцца далей розныя асновы (bat‑, but‑, bъt‑), ад якіх ёсць шмат вытворных (рус. буте́ть ’таўсцець’ і да т. п.), параўн. далей грэч. φυτόν ’расліна’, слав. byti ’быць’, bylije. Бел. буцве́ць ’гнісці, чарнець ад вільгаці’ (Інстр. II, Бір. Дзярж. КЭС, лаг.), таксама бутне́ць (КЭС, лаг.) адносіцца да гэтага вялікага гнязда слоў. Гл. Фасмер, 1, 200–201, 253; падрабязна Айцэтмюлер, ZfslPh, 22, 363–372. Да беларускай праблематыкі параўн. яшчэ Сцяц. Нар., 41–42.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kraut

n -(e)s, Kräuter

1) трава́; зеляні́на, зяле́ніва; зе́лле, пустазе́лле; бацві́нне

ins ~ schíeßen* — ісці́ ў бацві́нне; перан. разраста́цца

◊ wie ~ und Rüben — як папа́ла

ein bítteres ~ sein — быць ця́жкай спра́вай

das macht das ~ nicht fett — гэ́та бядзе́ не дапамо́жа

dagégen ist kein ~ gewáchsen — тут нічы́м не дапамо́жаш; ад гэ́тага няма́ ніцкіх сро́дкаў

2) капу́ста

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)