збузо́ўваць
‘зношваць (адзенне)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
збузо́ўваю |
збузо́ўваем |
| 2-я ас. |
збузо́ўваеш |
збузо́ўваеце |
| 3-я ас. |
збузо́ўвае |
збузо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
збузо́ўваў |
збузо́ўвалі |
| ж. |
збузо́ўвала |
| н. |
збузо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
збузо́ўвай |
збузо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
збузо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сна́шиватьI несов. (к сноси́тьI) разг. зно́шваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шму́ляць, -яю, -яеш, -яе; незак., што.
1. Выціраць, зношваць, пашкоджваць ад частага ўжытку.
Ш. адзенне.
2. Сціраць, націраць (скуру).
Цвёрды хамут шмуляе шыю.
|| зак. вы́шмуляць, -яю, -яеш, -яе; -яны (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
иста́скивать несов., разг. зно́шваць; заця́гваць; (об обуви — ещё) сто́птваць; трапа́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zerschléißen
* vt зно́шваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ramponíeren
vt
1) пашко́джваць
2) зно́шваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
outwear
[,aʊtˈwer]
v.t.
1) перажыва́ць (аб рэ́чы), быць мацне́йшым за што
2) зно́шваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ábbrauchen
vt зно́шваць (адзенне); ein Wérkzeug ~ прытупі́ць інструме́нт
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zużywać
незак.
1. выкарыстоўваць;
2. расходаваць; выдаткоўваць;
3. зношваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
тапта́ць, тапчу́, то́пчаш, то́пча; тапчы́; тапта́ны; незак.
1. каго-што. Прымінаць нагамі, ходзячы па чым-н.
Т. траву.
2. каго. Наязджаючы канём, збіваць з ног, душыць, калечыць.
3. што. Ступаючы, пэцкаць нагамі (разм.).
Т. падлогу.
4. што. Збіваць, зношваць абутак.
Т. боты.
5. перан., што. Пагарджаючы, груба зневажаць, абражаць.
Т. чалавечую годнасць.
|| зак. патапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны (да 1—3 знач.) і стапта́ць, стапчу́, сто́пчаш, сто́пча; стапчы́; стапта́ны (да 4 знач.).
|| наз. тапта́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)