змякчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. змякчаць — змякчыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. змякчацца — змякчыцца. Мазь для змякчэння скуры. Змякчэнне пакарання. Змякчэнне міжнароднай напружанасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

łagodnieć

незак. змякчацца, рабіцца больш лагодным

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

soften [ˈsɒfn] v. змякча́ць, размякча́ць; змякча́цца, памякча́цца;

soften smb.’s heart расчу́ліць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

besänftigen

1.

vt

1) супако́йваць, утаймо́ўваць

2) злаго́джваць

2.

(sich)

1) супако́йвацца

2) змякча́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

moderate​2 [ˈmɒdəreɪt] v. fml змянша́ць; змякча́ць; змякча́цца;

The wind is moderating. Вецер сціхае;

The workers moderated their demands. Рабочыя зменшылі свае патрабаванні;

The climate in Great Britain is moderated by the Gulf Stream. Клімат у Вялікабрытаніі змякчаецца Гальфстрымам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

melt [melt] v.

1. та́яць, растава́ць;

The snow has melted. Снег растаў.

2. растапля́ць, расто́пліваць;

Melt the butter. Растапі масла.

3. змякча́ць; змякча́цца (перан.);

His heart melted when he saw her tears. Яго сэрца памякчэла, калі ён убачыў яе слёзы.

melt away [ˌmeltəˈweɪ] phr. v. паступо́ва зніка́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

soft [sɒft]adj.

1. мя́ккі;

soft muscles сла́быя му́скулы;

boil an egg soft вары́ць я́йка ўсмя́тку;

go soft мякчэ́ць, змякча́цца

2. гла́дкі; даліка́тны на до́тык;

as soft as velvet гла́дкі як аксамі́т

3. няя́ркі, спако́йны (колер)

4. прые́мны; спако́йны; даліка́тны;

a soft voice ці́хі го́лас;

a soft wind цёплы ве́цер;

soft words пяшчо́тныя сло́вы

5. безалкаго́льны (пра напоі)

♦

a soft spot/place сла́бая стру́нка, сла́бае ме́сца, слабіна́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wéichen

I

* vi (s)

1) саступа́ць (убок)

kéinen Schritt vom Weg ~ — не адхіля́цца ад даро́гі ні на крок

zur Séite ~ — саступі́ць убо́к [з даро́гі], адысці́ся ўбо́к, збо́чыць, адхілі́цца

2) адсту́паць, адыхо́дзіць, падава́цца наза́д

vor dem Feind ~ — адступа́ць пе́рад праці́ўнікам

3) (D) уступа́ць (мацнейшаму)

der Nótwendigkeit ~ — падпарадкава́цца неабхо́днасці

die Nacht wich dem Táge — ноч змяні́лася на дзень

II

1.

vt

1) вымо́чваць

2) змякча́ць, размякча́ць

2.

vi (s)

1) мо́кнуць

2) змякча́цца, размякча́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)