истира́нить разг. заму́чыць; замардава́ць, зму́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераму́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Разм.

1. Вельмі змучыць, намучыць. Перамучыць голадам. Перамучыць ногі.

2. Змучыць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зае́здзіць¹, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго (што).

1. Знясіліць яздой, работай без адпачынку.

З. каня.

2. перан. Змучыць непасільнай работай (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

истоми́ть сов. зму́чыць; (утомить) стамі́ць, змары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tire out

мо́цна змары́ць, зьнясі́ліць, зму́чыць, вы́матаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

збяссі́ліць

‘змучыць каго-небудзь, пазбавіць сіл’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. збяссі́лю збяссі́лім
2-я ас. збяссі́ліш збяссі́ліце
3-я ас. збяссі́ліць збяссі́ляць
Прошлы час
м. збяссі́ліў збяссі́лілі
ж. збяссі́ліла
н. збяссі́ліла
Загадны лад
2-я ас. збяссі́ль збяссі́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час збяссі́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зму́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад змучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сту́заць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго (што).

1. Затузаць, зацягаць.

С. каня.

2. перан. Давесці да хворага, нервовага стану, змучыць.

Хвароба стузала чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

измота́ть сов. вы́матаць; (измучить) зму́чыць; (изнурить) змардава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перему́чить сов., в разн. знач. пераму́чыць; зму́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)