змарне́лы, -ая, -ае.

1. Змучаны, схуднелы.

З. чалавек.

З. выгляд.

2. Зачахлы, завялы (пра расліны).

Змарнелая агародніна.

|| наз. змарне́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

измыта́ренный прост. зму́чаны, змардава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

истира́ненный заму́чаны; замардава́ны, зму́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здаро́жаны, -ая, -ае.

1. Стомлены, змучаны дарогай, у дарозе.

З. конь.

2. Які выражае стомленасць дарогай.

З. выгляд.

|| наз. здаро́жанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

haggard [ˈhægəd] adj. змардава́ны, знясі́лены, зму́чаны, схудне́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

исто́млённый зму́чаны; сто́млены, знямо́жаны, змо́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрацава́ны, -ая, -ае (спец.).

1. Які стаў непрыгодны ў працэсе працяглай работы; зношаны.

2. Які страціў сілы, здароўе ад непамернай работы; змарнелы, змучаны; стомлены, натруджаны.

|| наз. спрацава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

издёрганный перен. сту́заны, зату́заны, знервава́ны, зму́чаны;

издёрганные не́рвы сту́заныя не́рвы;

издёрганный челове́к знервава́ны (зму́чаны) чалаве́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dog tired

ве́льмі зму́чаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pained

[peɪnd]

adj.

1) пакры́ўджаны; засму́чаны

2) збале́лы, спаку́таваны, зму́чаны

a pained face — зму́чаны твар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)