измо́кнуть сов., разг. змо́кнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змака́ць несов. измока́ть, промока́тъ; см. змо́кнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да змокнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мочиться прост. вы́мачыцца, намо́кнуць, змо́кнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взмо́кнуть сов., разг. вы́макнуць, намо́кнуць, змо́кнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смо́кнуть сов., прост. змо́кнуць, мног. пазмака́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памачы́цца, ‑мачуся, ‑мочышся, ‑мочыцца; зак.

1. Разм. Стаць мокрым; змокнуць.

2. Выдзеліць мачу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обмокнуть сов., разг. абмо́кнуць, мног. паабмака́ць, змо́кнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмакрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Змокнуць; зрабіцца мокрым. Я адзін на расе Абмакрэў, акалеў, Адубеў, перамёрз, ой! З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрасі́цца, ‑рашуся, ‑росішся, ‑росіцца.

Абмачыцца расой, змокнуць ад расы. Ішоў Алёшка праз мокры гушчар; увесь абрасіўся і дрыжаў ад холаду. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)