я́расць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць яраснага (у 2 знач.); разлютаванасць, раз’юшанасць, злоснасць. Ёсць радасць у ярасці бою. Жылка. Дзікая забава фашысцкіх бандытаў прывяла Палазка ў ярасць. Колас. У халодных ксяндзоўскіх вачах была не злосць, а звярыная ярасць. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wściekłość

ж. лютасць, разлютаванасць, раз(юшанасць, злоснасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

я́рость ж.

1. (гнев, разъярённость) лю́тасць, -ці ж., разлютава́насць, -ці ж., раз’ю́шанасць, -ці ж., зло́снасць, -ці ж., злосць, род. зло́сці ж.;

привести́ в я́рость прыве́сці ў лю́тасць, разлютава́ць, раззлава́ць;

2. (неистовство) шале́нства, -ва ср.;

я́рость ве́тра шале́нства ве́тру;

я́рость гне́ва шале́нства гне́ву.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)