саланцава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае нязначную колькасць солей натрыю (аб землях, глебах). Саланцаватыя глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнасо́шны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. У Расіі ў 14–17 стст. — які жыў на чорных землях; дзяржаўны, цяглавы. Чарнасошны селянін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аса́днік, ‑а, м.

У Польшчы ў перыяд з 1920 па 1939 год — урадавы пасяленец-каланіст на заходнебеларускіх, пераважна пагранічных землях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rbz.

= Regierungsbezirk – адміністрацыйная акруга (у некаторых землях Германіі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

багара́

(ад перс. bechar = вясна)

непаліўныя землі ў зонах арашальнага земляробства, а таксама пасевы на такіх землях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

непрыда́тны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і непрыгодны. Палавіна .. [зямлянак] выглядала непрыдатнымі да жылля — без нар, з праваламі ў стрэхах-насыпах. Пестрак. Меліяратары загацілі рэчку на забалочаных непрыдатных землях, дзякуючы чаму ўзровень вады невялікай сажалкі падымецца на два метры. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Lándtag

m -(e)s, -e ландта́г (прадстаўнічы сход, мясцовае самакіраванне ў землях Германіі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

каласі́цца, ‑сіцца; незак.

Выпускаць колас; каласаваць ​1. І ячмень, і авёс, і пшаніца Падымаюцца стройнай сцяной, Пачынаюць ужо каласіцца. Астрэйка. // перан. Шумець, пералівацца калоссем. Жыта буйна каласіцца, Нахіляецца чалом. Броўка. Каласяцца нівы на адваяваных ад балота ўрадлівых землях. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злашча́сны, ‑ая, ‑ае.

Які стаў прычынай няшчасця, непрыемнасці. Злашчасныя затокі, з-за якіх Аксён Каль так многа судзіўся, хадзіў, дабіваўся законнага права на іх, у плане значыліся на сялянскіх землях. Колас. Так, факт быў, была злашчасная выпіўка за зачыненымі дзвярамі крамы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заліўны́ в разн. знач. заливно́й; (о землях — ещё) по́йменный, поёмный;

з. луг — заливно́й (по́йменный, поёмный) луг;

~на́я труба́ — заливна́я труба́;

~но́е парася́ — заливно́й поросёнок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)