валкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

Зграбаць скошаную траву, збажыну і пад. ў валкі.

В. сена.

|| наз. валкава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зграба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зграбаць — згрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зграба́цца несов., возвр., страд. сгреба́ться; ску́чиваться; см. зграба́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zgrzebywać

незак. зграбаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зграба́нне ср., в разн. знач. сгреба́ние; ску́чивание; см. зграба́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грэ́бнуць

‘аднакратны дзеяслоў да грэбці - плывучы, працаваць вёсламі або рукамі; браць, капаць, зграбаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. грэ́бну грэ́бнем
2-я ас. грэ́бнеш грэ́бнеце
3-я ас. грэ́бне грэ́бнуць
Прошлы час
м. грэ́бнуў грэ́бнулі
ж. грэ́бнула
н. грэ́бнула
Загадны лад
2-я ас. грэ́бні грэ́бніце
Дзеепрыслоўе
прош. час грэ́бнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

schíppen

vt зграба́ць шу́флем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusámmenschaufeln

vt зграба́ць шу́флем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

réchen

vt гра́біць, зграба́ць (граблямі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hárken

vt грэ́бці (гра́блямі), зграба́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)