збыва́цца разм. гл. збыцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

збыва́цца ​1, ‑аецца.

Незак. да збыцца.

збыва́цца ​2, ‑аецца; незак.

Зал. да збываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сверши́ться здзе́йсніцца, збы́цца, адбы́цца, ста́цца;

сверши́лось! збыло́ся!, ста́лася!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

come true

збы́цца, спра́ўдзіцца, зьдзе́йсьніцца, ста́цца рэа́льным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spełnić się

зак. здзейсніцца, збыцца, спраўдзіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Нязбы́тна ’неажыццявіма’ (Касп.). Да збыцца ’ажыццявіцца’; няма падстаў бачыць у ім запазычанне ці паўкальку з польск. niezbyty, niezbędny ’якога цяжка пазбыцца, пазбегнуць’ (Кюнэ, Poln., 81) па семантычных меркаваннях.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ажыццяві́цца, ‑явіцца; зак.

Здзейсніцца, збыцца; стаць рэальнасцю. Задума ажыццявілася. □ А з ім [Цікаўным] ідзе рука ў руку, дачка з ім Сонца — Мілавіца. І будуць так ісці, — пакуль іх Слова не ажыццявіцца. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сбы́точный уст. які́ (што) мо́жа збы́цца, які́ (што) мо́жа здзе́йсніцца; збы́тны; (возможный) магчы́мы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збыва́цца несов.

1. сбыва́ться, осуществля́ться, исполня́ться; сверша́ться; см. збы́цца;

2. страд. сбыва́ться, продава́ться, распродава́ться; см. збыва́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здзе́йсніцца, ‑ніцца; зак.

Ажыццявіцца, збыцца. Горда расквітнела сацыялістычная Украіна. Здзейсніліся мары Шаўчэнкі аб брацтве паміж народамі. Купала. Марыў Андрэй паступіць у Мінскі політэхнічны інстытут. Ён зжыўся з гэтай марай і не мог уявіць, што яна не здзейсніцца. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)