пазашыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Зашыць усё, многае.

П. дзіркі.

2. Забіць дошкамі ўсё, многае.

П. франтоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зашываць — зашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адфастрыгава́ць

‘зашыць, прашыць рэдкімі шыўкамі што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адфастрыгу́ю адфастрыгу́ем
2-я ас. адфастрыгу́еш адфастрыгу́еце
3-я ас. адфастрыгу́е адфастрыгу́юць
Прошлы час
м. адфастрыгава́ў адфастрыгава́лі
ж. адфастрыгава́ла
н. адфастрыгава́ла
Загадны лад
2-я ас. адфастрыгу́й адфастрыгу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адфастрыгава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зафастрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Зашыць вялікімі шыўкамі. Зафастрыгаваць рукаў сукенкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашы́ўка, ‑і, ДМ ‑шыўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зашываць — зашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaszyć

зак. зашыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

замета́ть​II сов., портн. зафастрыгава́ць; зашы́ць, мног. пазашыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сувярэ́ка ’недарэка’ (леп., Жыв. НС). Відаць, да папярэдняга пад уплывам няўмека, параўн. ілюстрацыю: сувярэка, зашыць ні сумеіць (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

застрачы́ць ​1, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак., што.

Зашыць строчкай на машыне. Застрачыць складку.

застрачы́ць ​2, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак.

Разм. Пачаць страчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)