пазацыро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зацыраваць усё, многае. Пазацыроўваць панчохі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падцырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Зацыраваць збольшага, наспех, у асобных месцах. Падцыраваць пальчаткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., чаго.

Зацыраваць пэўную колькасць чаго‑н. Нацыраваць панчох.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zacerować

зак. зацыраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прошто́пать сов.

1. (заштопать) разг. зацырава́ць;

2. (некоторое время) працырава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wycerować

зак. зацыраваць; пазацыроўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заштукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Уст.

1. Закрыць адтуліну, забіўшы, заклаўшы чым‑н. Заштукаваць дзірку. Заштукаваць шчыліну.

2. Зашыць, зацыраваць так, каб было непрыкметна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Зацыраваць усё, многае. [Марына Паўлаўна:] — Прыбяжыш, як непрытомная, і за мыццё бялізны або падлогі возьмешся. А то пазашываць, пацыраваць, выпрасаваць трэба. Васілевіч.

2. і без дап. Цыраваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fix up

informal

а) падпра́віць, зашы́ць (дзі́рку), зала́таць; зацырава́ць; пала́дзіць палама́нае

б) упара́дкаваць (дом); ула́дзіць

в) убра́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дзі́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Невялікая адтуліна, шчыліна, праём у чым-н.

Зацыраваць дзіркі ў шкарпэтках.

Пракруціць дзірку ў дошцы.

2. Пра глухі, далёкі населены пункт (разм.).

3. мн., перан. Тое, што патрабуе выдаткаў.

У гаспадарцы многа дзірак.

◊

(Патрэбна) як у мосце дзірка (разм., іран.) — пра што-н. непатрэбнае.

Дзірка ад абаранка (разм.) — нічога, пустое месца.

|| памянш. дзі́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)