затушо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. затушоўваць — затушаваць і стан паводле знач. дзеясл. затушоўвацца — затушавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tuszować

незак. перан. затушоўваць, заціраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zacierać

незак.

1. заціраць; сціраць;

zacierać ślady — замятаць сляды;

2. перан. затушоўваць; згладжваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verwíschen

I

1.

vt

1) сціра́ць (надпіс)

2) згла́джваць, затушо́ўваць (супярэчнасці); замята́ць (сляды злачынства)

2.

(sich) сце́рціся

(пра надпіс), згла́дзіцца (тс. перан., пра ўспамін і г.д.)

II

a размы́ты, расплы́вісты, невыра́зны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)