пазасыпа́цца, ‑аецца; зак.
1. Засыпацца куды‑н. — пра ўсё, многае. Пясок пазасыпаўся ў чаравікі.
2. Пакрыцца або напоўніцца чым‑н. сыпкім — пра ўсё, многае. [Раман:] — Ямы ад бульбы былі, помніце, тады ў сасн[я]ку, з прыходу. Цяпер, калі дарога на ўчастак пайшла, пазасыпаліся. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заара́цца, ‑аруся, ‑арэшся, ‑арэцца; ‑аромся, ‑арацеся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыкрыцца, засыпацца зямлёй. Іржэўнік заараўся.
2. Разм. Захапіўшыся ворывам, забыць на час. Нешта бацька заараўся і на абед не прыехаў.
3. Разм. Стаміцца, доўга аручы. За дзень закасіўся, заараўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заноси́тьсяI несов., разг.
1. (гордиться) ганары́цца, задава́цца;
2. (слишком увлекаться чем-л.) захапля́цца; см. занести́сь;
3. страд. зано́сіцца, засыпа́цца; замята́цца; уно́сіцца, упі́свацца, запі́свацца, узніма́цца, уздыма́цца; см. заноси́тьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)