Verbum

анлайнавы слоўнік

засто́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стагна́цыя, ‑і, ж.

Спец. Адсутнасць развіцця; застой (у вытворчасці, гандлі і пад.).

[Ад лац. stagno — раблю нерухомым, спыняю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпаста́з, ‑у, м.

Застой крыві ў ніжніх частках цела, які назіраецца ў хворых з аслабленай сардэчнай дзейнасцю.

[Ад грэч. hypó — пад, знізу і stásis — застон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stagnacja

ж. застой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэпрэ́сія, ‑і, ж.

1. Заняпад, застой гаспадаркі ў капіталістычнай краіне. Эканамічная дэпрэсія.

2. Хваравіта прыгнечаны душэўны стан чалавека.

[Ад лац. depressio — прыгнечанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stagnation

[stægˈneɪʃən]

засто́й -ю m., засто́йнасьць f.

industrial stagnation — засто́й у прамысло́васьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

standstill [ˈstændstɪl] n. засто́й, бяздзе́йнасць; по́ўнае спыне́нне;

come to a standstill спыні́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мярцвя́чына, ‑ы, ж.

1. Трупы жывёл. [Алесь:] — Наш Міхась казаў, што ракі мярцвячыну ядуць. Ваданосаў.

2. перан. Разм. Разумовы, духоўны застой; заняпад, інертнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стагна́цыя

(н.-лац. stagnatio, ад лац. stagnare = рабіць нерухомым)

1) застой у вытворчасці, гандлі і іншых галінах эканомікі;

2) застой крыві ў венах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Blútstockung

f -, -en засто́й крыві́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)