зары́цца гл. зарывацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пескары́йка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; Р мн. ‑рыек; ж.

Лічынка міногі, якая мае ўласцівасць зарывацца ў пясок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaszywac się

незак. разм. забірацца; зашывацца; зарывацца; гл. zaszyć się

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wkopywać się

незак.

1. укопвацца; зарывацца;

2. разм. трапляцца; выдаваць сябе; ублытвацца (у непрыемнасці)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

burrow

[ˈbɜ:roʊ]

1.

n.

нара́ f.

2.

v.

1) капа́ць, рыць нару́

2) зарыва́цца

to burrow under the blankets — зары́цца пад ко́ўдры

3) жыць у нары́

4) хава́цца, зако́пвацца, зашыва́цца

5) капа́цца, ры́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bury

[ˈberi]

v.t. -ied, -ying

1) хава́ць (паме́рлага)

2) прыкрыва́ць, хава́ць; зако́пваць, зако́пваць

to bury one's face in one’s hands — закры́ць твар рука́мі

3) Figur. зако́пвацца, зарыва́цца

to bury oneself in studies — закапа́цца ў вучо́бе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vergráben

*

1.

vt закапа́ць, зарыва́ць

sein Gesícht in béide Hände [in béiden Händen] ~ — закры́ць твар рука́мі

2.

(sich)

1) (in, bei D) закапа́цца, зарыва́цца

2) перан. зары́цца, пагэ́дбіцца (у кнігі і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gráben

*

1.

vt

1) капа́ць, рыць

in die Érde ~ — рыць зямлю́

2) (nach D) шука́ць (у зямлі – руду і г.д.)

2.

(sich) зако́пвацца, зарыва́цца

sich ins Gedächtnis ~ — запа́сці ў па́мяць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)