огово́рённый

1. (оклеветанный) абгаво́раны;

2. (заранее условленный) абумо́ўлены, агаво́раны;

3. (с оговоркой) агаво́раны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предвозвеща́ть несов., уст.

1. (предрекать) прадка́зваць;

2. (возвещать заранее) спавяшча́ць (напе́рад), абвяшча́ць (напе́рад); прадвяшча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

огова́ривать несов.

1. (клеветать) абгаво́рваць;

2. (заранее условливаться) абумо́ўліваць, агаво́рваць;

3. (делать оговорку) агаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оговори́ть сов.

1. (оклеветать) абгавары́ць;

2. (заранее условиться) абумо́віць, агавары́ць;

3. (сделать оговорку) агавары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предвозвести́ть сов., книжн., уст.

1. (предречь) прадказа́ць;

2. (возвестить заранее) спавясці́ць (напе́рад), абвясці́ць (напе́рад); прадвясці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предупреждённый

1. (заранее извещённый) папярэ́джаны; паве́дамлены (зара́ней); перасцярэ́жаны;

2. (предотвращённый) прадухі́лены, адхі́лены; папярэ́джаны;

3. (опережённый) апярэ́джаны, вы́пераджаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предубеди́ть сов., уст. (настроить) настро́іць (прадузя́та); (внушить предубеждение) пасе́яць (вы́клікаць) прадузя́тую (няпра́вільную) ду́мку (по́гляд, перакана́нне); (убедить заранее) перакана́ць напе́рад;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предвосхити́ть сов., книжн. прадугада́ць; (предупредить, опередить) апярэ́дзіць; (определить заранее) вы́значыць напе́рад; (сделать что-л., опередив другого) зрабі́ць ране́й (за каго-небудзь); см. предвосхища́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предупрежда́ть несов.

1. (заранее извещать) папярэ́джваць; паведамля́ць (зара́ней); перасцерага́ць (ад чаго);

2. (предотвращать) прадухіля́ць, адхіля́ць; папярэ́джваць;

3. (опережать) апярэ́джваць, выпярэ́джваць; см. предупреди́ть;

предупрежда́ть чьи́-л. жела́ния папярэ́джваць чые́-не́будзь жада́нні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадба́чыць I несов. предви́деть;

п. бу́дучыню — предви́деть бу́дущее;

я ~чу вялі́кія непрые́мнасці — я предви́жу больши́е неприя́тности

прадба́чыць II сов. предусмотре́ть, предугада́ть;

я гэ́та ўжо за́гадзя ~чыў — я э́то уже́ зара́нее предусмотре́л (предугада́л);

усяго́ не ~чыш — всего́ не предусмо́тришь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)