перарасхо́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны; зак. і незак., што.

Выдаткаваць (выдаткоўваць) звыш нормы, плана і пад.

П. фонд заработнай платы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарыфіка́цыя, ‑і, ж.

Вызначэнне тарыфу на аснове той або іншай класіфікацыі аб’ектаў аблажэння або аплаты. Тарыфікацыя заработнай платы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

freeze​1 [fri:z] n. замаро́жванне;

a price/wage freeze замаро́жванне цэ́н/зарабо́тнай пла́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перарасхо́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.

Выдаткаваць (выдаткоўваць) больш, чым трэба, звыш нормы, плана. Перарасходаваць фонды заработнай платы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецста́ўка, ‑і, ДМ ‑стаўцы; Р мн. ‑ставак; ж.

Спецыяльная, асобая павышаная стаўка заработнай платы, якая назначаецца пэўным катэгорыям спецыялістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагрэсі́ўна-прэмія́льны: ~ная сістэ́ма зарабо́тнай пла́ты эк. прогресси́вно-премиа́льная систе́ма за́работной пла́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акла́д, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Размер заработнай платы, устаноўлены ў адпаведнасці з пасадай работніка.

2. Тое, што і абклад (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забастава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Аб’явіць забастоўку, пачаць баставаць. У чэрвені 1916 г. забаставалі рабочыя буйнейшай віцебскай ільнопрадзільнай фабрыкі «Дзвіна», якія патрабавалі павышэння заработнай платы. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тары́ф, ‑у, м.

Афіцыйна ўстаноўленая сума збораў, аплаты за што‑н. Чыгуначны тарыф. Таможны тарыф. Тарыфы заработнай платы.

•••

Забаронныя тарыфы — тое, што і забаронныя пошліны (гл. пошліна).

[Фр. tarif.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкала́, -ы́, мн. шка́лы і (з ліч. 2, 3, 4) шкалы́, шкал, ж.

1. Лінейка або табліца з дзяленнямі ў розных прыборах.

Ш. прыёмніка.

2. Сістэма лікаў, велічынь ва ўзыходным і сыходным парадку (спец.).

Ш. заработнай платы.

|| прым. шка́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)