запыта́ны
1. спро́шенный;
2. запро́шенный;
1, 2 см. запыта́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запроси́ть сов.
1. (сделать запрос) запыта́ць;
2. (цену) запрасі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поспра́шивать и поспроси́ть сов., разг.
1. папыта́ць (у каго), папыта́цца (у каго), запыта́ць (у каго), запыта́цца (у каго);
2. папыта́ць (каго), запыта́ць (каго).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запыта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Тое, што і запытаць (у 1 знач.). Запытацца пра сяброў. □ — Хто гэта? — запытаўся.. Толя. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запы́тваць несов.
1. спра́шивать;
2. (делать запрос) запра́шивать;
1, 2 см. запыта́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
inquire [ɪnˈkwaɪə] v. пыта́ць, пыта́цца; даве́двацца, высвятля́ць;
May I inquire your name? Ці можна запытаць ваша імя?;
We inquired about the train service. Мы даведаліся пра расклад цягнікоў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прыцікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.
Разм. Прысачыць, падпільнаваць каго‑, што‑н. [Раечка] намеціла аднаго афіцэра і, прыцікаваўшы, калі ён будзе стаяць адзін, падышла запытаць. Лобан. У той жа дзень увечары Круміньскі прыцікаваў хлапчука і сарваў свісток з яго шыі. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zapytać
зак. запытаць; спытаць;
zapytać о drogę — спытаць дарогу;
pozwalam sobie zapytać — дазвольце спытаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ва́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; незак.
1. Вызначаць сваю вагу шляхам узважвання.
2. Разм. Праяўляць жаданне, намервацца зрабіць што‑н. Былі моманты, калі Саўка важыўся вярнуцца назад, каб расказаць Цімоху ўсю праўду. Колас.
3. Абл. Адважвацца, асмельвацца. [Марына Паўлаўна] заўважыла, што стары хоча запытаць нешта, ды не важыцца. Зарэцкі.
4. Зал. да важыць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., каму.
1. каго-што або з інф. Падаць (падаваць) на абмеркаванне як пэўную магчымасць.
П. новы праект. П. пабудаваць мост.
П. чыю-н. кандыдатуру для абмеркавання.
2. што. Запытаць (пытаць), задаць (задаваць).
П. пытанне. П. задачу.
3. каго-што. Даць (даваць) у чыё-н. распараджэнне.
П. свае паслугі.
4. з інф. Патрабаваць, загадаць (загадваць) што-н. зрабіць (рабіць).
П. закончыць пабудову ў тыднёвы тэрмін.
|| незак. яшчэ прапано́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прапано́ва, -ы, ж. і прапанава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)