інтэрпеля́цыя, ‑і,
Спецыяльны
[Ад лац. interpellatio — перапыненне прамовы; скарга перад судом.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтэрпеля́цыя, ‑і,
Спецыяльны
[Ад лац. interpellatio — перапыненне прамовы; скарга перад судом.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Interpellatión
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
interpellíeren
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
interpelacja
interpelacj|aПольска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zapotrzebowanie
1. запатрабаванне, заказ; замова; заяўка;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
запыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны;
1. каго (што). Звярнуцца да каго
2. што або чаго. Звярнуцца з якой
3. каго-што аб чым, пра што. Зрабіць
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэпута́цкі Deputíerten-, Ábgeordneten-;
дэпута́цкі манда́т Ábgeordnetenmandat
уручы́ць дэпута́цкі
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
negative1
1. адмо́ва, адмаўле́нне; негаты́ўны адка́з; нязго́да;
2.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
інтэрпеля́цыя
(
спецыяльны
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
inquiry
1)
2) даве́дкі
3) сьле́дзтва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)