ухлю́паць

‘забрудзіць каго-небудзь, што-небудзь, запырскаць граззю’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ухлю́паю ухлю́паем
2-я ас. ухлю́паеш ухлю́паеце
3-я ас. ухлю́пае ухлю́паюць
Прошлы час
м. ухлю́паў ухлю́палі
ж. ухлю́пала
н. ухлю́пала
Загадны лад
2-я ас. ухлю́пай ухлю́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час ухлю́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ochlapać

зак. запырскаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zabłocić

зак. запэцкаць; запырскаць граззю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zbluzgać

зак. запырскаць, заляпаць, захлюпаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

захля́паць

‘пачаць хляпаць - пырскаць, крапаць (пра дробны дождж); запырскаць, заплюхаць каго-небудзь, што-небудзь; пабіць каго-небудзь чымсьці гнуткім, адхвастаць; пачаць гаварыць што-небудзь недарэчнае, неразумнае’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. захля́паю захля́паем
2-я ас. захля́паеш захля́паеце
3-я ас. захля́пае захля́паюць
Прошлы час
м. захля́паў захля́палі
ж. захля́пала
н. захля́пала
Загадны лад
2-я ас. захля́пай захля́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час захля́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заплёскаць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запырскаць, заплюхаць. А на пліце цяжкой, бетоннай Дождж граззю прозвішчы заплёскаў. Танк.

заплёскаць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць плёскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zachlapać

зак. запырскаць, заляпаць, запэцкаць, захлюпаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зака́паць

1. (запэцкаць) voll trpfen; voll sprtzen, besprtzen vt (запырскаць);

2. (лякарства) trpfen vt;

3. (пачаць капаць) nfangen* zu trpfen [tröpfeln]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wychlapać

зак.

1. запырскаць; заляпаць;

2. перан. разм. выбалбатаць; прагаварыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

начха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Чхаючы, запырскаць каго‑, што‑н.

2. Разм. Выказаць пагарду да каго‑, чаго‑н. Ну прыйдзе ліха к нам, — Яго не пастрыножыш. Начхай ты на яго. Колас. Устае прад вачыма наш дзень — звычайны дзень простых людзей, што будуюць жыццё, тых людзей, каму, як той казаў, начхаць на запіскі на клямках. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)