Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блі́зшы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і бліжэйшы (у 1, 2 знач.). Дзесьці на блізшым двары чуўся запознены голас казака: «Но, ты, не дурэй!»Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́зні, -яя, -яе.
1. Пра час дня, года, перыяд развіцця чаго-н.: які набліжаецца да свайго канца, ужо праходзіць.
П. вечар.
Позняя восень.
2. Які затрымаўся з наступленнем, запознены.
П. прыход.
Сёлета вясна позняя.
Позняе раскаянне.
3. Які паяўляецца пасля ўсіх іншых.
Познія кветкі.
Познія гатункі яблыкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
tardy[ˈtɑ:di]adj.fml
1. паво́льны, мару́дны
2.запо́знены, по́зні;
tardy progress слабы́ прагрэ́с
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zapóźniony
запознены; які спазніўся; адсталы;
zapóźniony w rozwoju — недаразвіты
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
náchträglich
1.
a
1) дадатко́вы
2) запо́знены
3) злапа́мятны, злапа́мятлівы
4) нявы́гадны
2.
adv по́тым, пасля́, у дада́так
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
парапе́т, ‑а, М ‑пеце, м.
1. Невысокая сцяна, агароджа ўздоўж моста, набярэжнай і пад. Першы мост цераз Марачанку — праз два кварталы. Гнілы ўжо, учарнелы. Андрэй прыпыніўся на ім, за парапет зірнуў.Лобан.І, як вокам кінуць, утульны пясчаны бераг ад гранітнага парапета прыбярэжнай вуліцы да самага пеністага прыбою быў запознены людзьмі.Лынькоў.
2.Уст. Вал, насып у цытадэлях, крэпасцях для аховы ад ворага.
[Іт. parapetto.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
По́зні ’які набліжаецца да канца, мінае’, ’які надыходзіць пасля звыклага ці патрэбнага часу’ (ТСБМ), ’позні’ (ТС), по́зны ’тс’ (Шат.). Укр.пізній, рус.поздний, польск.późny, ст.-польск.pozdny, н.-луж.pózny, в.-луж.pózdni, чэш.pozdní, славац.pozdný, славен.pozen, серб.-харв.по̏зан ’тс’, балг.по́зден, ст.-сл.поздьнъ ’марудны, павольны’. Прасл.*pozdъ < *posdъ, корань poz‑ < і.-е.pos‑, суф. ‑d‑, як у *tvьr‑d‑ъ > цвёрды, або ў *podъ ’пад’, *nadъ ’над’. Роднаснае літ.pãskui ’тс’, pãstaras ’апошні’, лац.post ’тс’, тахар. Bom‑post‑am ’пасля’, алб.pas ’тс’ (Фасмер, 3, 303; Чарных, 2, 50). Банькоўскі (2, 755) прапануе суаднесці прасл.*pozdъ (якое з і.-е.*(s)pod‑dh‑o‑s) з ням.spät ’позні, запознены’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
overdue[ˌəʊvəˈdju:]adj.
1. які́ затрымліваецца; запо́знены, по́зні;
an overdue baby перано́шанае дзіця́;
The train is 20 minutes overdue. Цягнік спазняецца на 20 хвілін;
Economic reforms in this country were long overdue. У гэтай краіне ўжо даўно трэба было правесці эканамічныя рэформы.
2. пратэрмінава́ны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дво́рнік, ‑а, м.
1. Работнік, які падтрымлівае чысціню і парадак на двары і на вуліцы каля дома. На тратуары з саўком і мятлою завіхаўся запознены дворнік.Карпаў.А калі Дзіма ішоў са школы, — на вуліцах высіліся цэлыя гурбы, і барадатыя дворнікі ў аўчынных кажухах і валёнках шырокімі драўлянымі лапатамі рассоўвалі іх з сярэдзіны вуліцы да рышткоў.Якімовіч.
2.Разм. Прыстасаванне ў выглядзе стрэлкі, якое служыць для ачышчэння ветравога шкла аўтамашыны ад снегу, вільгаці, пылу. [Снег] залепліваў ветравое шкло машыны. Старанна матляліся «дворнікі», зграбаючы снег.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)