всплакну́ть сов., разг. папла́каць; (заплакать) запла́каць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зараўці́, -раву́, -раве́ш, -раве́; -равём, -равяце́, -раву́ць; -ро́ў, -раўла́, -ло́; -раві́; зак.

1. Пачаць раўці.

Бык зароў.

2. перан. Голасна заплакаць; моцна закрычаць (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вспла́кать, вспла́каться сов., нар.-поэт. распла́кацца, запла́каць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Зашквірэ́цца ’заплакаць’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. шквірэцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zapłakać

зак. заплакаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пла́кацца, плачацца; безас. незак.

Пра настрой, жаданне плакаць. Хацелася заплакаць, каб сляз[а]мі выліць гора, але не плакалася. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaszlochać

зак. зарыдаць, заплакаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зараўці́ ánfangen* zu brüllen; áufheulen vi; ánfangen* zu héulen (заплакаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заскули́ть сов.

1. (о собаке) заскавыта́ць;

2. (заплакаць) разг. заскуго́ліць; захны́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запла́кацца, ‑плачуся, ‑плачашся, ‑плачацца; зак.

Разм. Заплакаць вочы, твар; стаміцца ад доўгага плачу. — Шмат часу не пісаў ёй — старая заплачацца. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)