запацява́ць несов. запотева́ть, отпотева́ть; см. запаце́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Трохі спацець, запацець. Шыбы прыпацелі. Прыпацець ад бегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаце́ць, ‑ее; зак.

Пакрыцца вільгаццю, запацець. Васіліна адчула, што дужка сумачкі зрабілася гарачай, напацела. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запатне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Тое, што і запацець. А ў Баркоўскага .. запатнела лысіна і павыступалі чырвоныя плямы на шчоках. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Пакрыцца потам. Лоб.. [Сіўцова] спацеў, ад напружання спацела рука. Васілевіч. Андрэй пачуў, што і ён спацеў: мокра за плячыма. Пташнікаў.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрыцца вільгаццю, кроплямі пары; запацець. У Зоі на вочы набеглі слёзы, акуляры адразу спацелі, стала кепска відаць. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

steam2 [sti:m] v.

1. выпуска́ць па́ру, дымі́цца

2. ру́хацца (пры дапамозе пары)

3. гатава́ць е́жу над па́раю

steam up [ˌsti:mˈʌp] phr. v. пакры́цца па́раю, запаце́ць

get steamed up (about/over smth.) BrE, infml расхвалява́цца (аб чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Пакрыцца потам, спацець — пра ўсіх, многіх. Пілуючы сухастоіны і кладучы вазы, яны папацелі. Чорны.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Запацець — пра ўсё, многае. Вокны папацелі.

3. Пацець некаторы час. Дарога да горада цяпер не здоўжылася. Затое пакуль [Язэп] перайшоў увесь горад — папацеў. Асіпенка. — Бачу, што здорава табе давялося папацець над гэтымі разлікамі, — загаварыў Дзямід Сыч. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

beschlgen

I

a дасве́дчаны, во́пытны

er ist auf desem Gebet gut ~ — у гэ́тай галіне́ ён до́бра дасве́дчаны

II

* vt

1.

1) абшыва́ць, аббі- ва́ць

2) падко́ўваць

2.

(sich) пакрыва́цца налётам; запаце́ць (пра шкло)

III

* vt канфіскава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)