лэ́дзі,

Даўней — тытул англійскай каралевы. // Жонка лорда, а таксама замужняя жанчына ў арыстакратычным асяроддзі Англіі.

[Англ. lady.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mężatka

ж. замужняя жанчына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

vermählt

a жана́ты, заму́жняя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

маладзі́ца, ‑ы, ж.

Маладая замужняя жанчына. У вішнёвым садку каля хаты Маладзіцы й дзяўчаты Засцілалі сталы ў халадочку. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Замужняя жанчына ў адносінах да свайго мужа.

У добрага мужыка — добрая ж. (прыказка).

|| ласк. жо́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. жо́нчын, -а, -ы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заму́жні, ‑яя, ‑яе.

1. Які мае адносіны да замужжа. Замужнія гады. Замужняе жыццё.

2. (‑яя). Якая знаходзіцца ў шлюбе, замужам. Замужняя дачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лэ́дзі, нескл., ж.

1. У Англіі: жонка лорда, а таксама замужняя жанчына з арыстакратычнага асяроддзя.

2. Жанчына, якая вызначаецца бездакорнымі манерамі, вытанчаным густам, дасканалым знешнім выглядам і, як правіла, належыць да вышэйшых слаёў грамадства (разм.).

Яна — сапраўдная л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мужа́тка ’замужняя кабета’ (Нас.), ст.-бел. мужатка ’тс’ (XV ст.) запазычана са ст.-польск. mężatka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заму́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Разм. Замужняя жанчына. Фараон, аднак, дазнаўся, Што з замужкаю звязаўся І тут раптам занямог. — Пакараў мяне, знаць, бог! Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verhéiratet

a жана́ты, заму́жняя

sie sind ~ — яны́ жана́тыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)