Vórprüfung

f -, -en залі́к, папя́рэдні іспы́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinzelwertung

f -, -en спарт. асабі́сты залі́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падфутбо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Разм. Падбіць, падкінуць нагою. Падфутболіць мяч. □ — Мухамор, не баравік, ён не пойдзе ў залік! — падфутболіў маленькага круглага мухамора Васіль. Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танцу́лькі, ‑лек; адз. няма.

Разм. іран. Вечар з танцамі, вечарынка. Са здзіўляючай лёгкасцю Ірына магла спакойна круціцца цэлы вечар на танцульках, хоць заўтра трэба было ісці здаваць чарговы залік. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кама́ндны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да каманды (у 1, 3 знач.). Каманднае першынство. Камандны залік.

2. Які мае адносіны да камандавання (у 2 знач.); камандзірскі. Камандныя пасады. Камандныя кадры. Камандны састаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mánnschaftswertung

f - спарт. кама́ндны залі́к

in der ~ — у кама́ндным залі́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дыферэнцыява́ны differenzíert; verschíedenartig gestáltet;

дыферэнцыява́ная апла́та пра́цы differenzíerte Entlóhnung;

дыферэнцыява́ны залі́к differenzíerte Vórprüfung (у студэнтаў)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

БАІ́ТАВА Святлана Мікалаеўна

(н. 3.9.1972, Магілёў),

бел. спартсменка (спарт. гімнастыка). Засл. майстар спорту СССР (1988). Скончыла Магілёўскае вучылішча алімп. рэзерву (1992). Алімп. чэмпіёнка (1988, Сеул, камандны залік), чэмпіёнка свету (1989), сярэбраны прызёр чэмпіянату свету (1987), неаднаразовы ўладальнік Кубка кубкаў, чэмпіёнка СССР. З 1991 на трэнерскай рабоце.

т. 2, с. 223

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перазда́ць, -да́м, -дасі, -да́сць; -дадзім, -дасце́, -даду́ць; -да́й; -да́дзены; зак., што.

1. Здаць, перадаць у карыстанне што-н. нанава, на іншых умовах.

П. зямлю ў арэнду.

П. пакой.

2. Здаць, раздаць зноў, паўторна (карты).

3. Здаць экзамен, залік паўторна (разм.).

П. фізіку на чацвёрку.

|| незак. пераздава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; -дава́й.

|| наз. перазда́ча, -ы, ж.

Дапусціць да пераздачы экзаменаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здзіўля́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер ад здзіўляць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які выклікае здзіўленне; нечаканы, незвычайны. Са здзіўляючай лёгкасцю Ірына магла спакойна круціцца цэлы вечар на танцульках, хоць заўтра трэба было ісці здаваць чарговы залік. Краўчанка.

3. Дзеепрысл. незак. ад здзіўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)