залі́ўка, ‑і, ДМ ‑ліўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. заліваць — заліць (у 4, 5 знач.). Заліўка падшыпнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

suffuse [səˈfju:z] v. lit. заліва́ць (святлом, слязамі); пакрыва́ць (румянцам)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

улива́ть несов., уст., прост. (заливать сплошь) уліва́ць, заліва́ць; см. ули́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zalewać

незак.

1. заліваць; затапляць;

2. перан. разм. сачыняць, хлусіць; заліваць;

zalewać głodne kawałki разм. рассказваць байкі; заліваць;

гл. zalać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zatapiać

незак. затапляць; тапіць; заліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заліва́цца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заліцца ​1.

2. Зал. да заліваць.

заліва́цца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да заліцца ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́ля, ‑і, ж.

1. Невялікі свінцовы або стальны прадаўгаваты снарад для стральбы з ручной агнястрэльнай зброі і кулямётаў. Бранябойная куля. Трасіруючая куля. □ І нада мной і над табой Гула шрапнель, свісталі кулі. Астрэйка. // Уст. Зямны шар. Зямная куля.

2. у знач. прысл. ку́ляй. Імкліва, хутка (вылеціць, скаціцца і пад.).

•••

Заліваць кулі гл. заліваць.

Пусціць (сабе) кулю ў лоб гл. пусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áusgießen

* vt выліва́ць, заліва́ць, разліва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

залива́ть несов.

1. в разн. знач. заліва́ць; см. зали́ть;

2. (лгать) прост. хлусі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

douse

[daʊs]

v.t.

заліва́ць, абліва́ць; мачы́ць; акуна́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)