пазакіто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закітаваць усё, многае. Пазакітоўваць вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zakitować

зак. закітаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

закіто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закітоўваць — закітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіто́ўваць несов. (стекло) зама́зывать (оконной замазкой); см. закітава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Закітаваць нанава, іначай, яшчэ раз. Перакітаваць аконныя рамы.

2. Абмазаць, замазаць кітам усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Закітаваць усё, многае. Пакітаваць усе шыбы.

2. і без дап. Кітаваць некаторы час. Пакітаваць цэлую гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зама́зать сов.

1. зама́заць, мног. пазама́зваць; (оконной замазкой) закітава́ць, мног. пазакіто́ўваць;

2. (запачкать) запэ́цкаць, мног. пазапэ́цкваць, забру́дзіць, мног. пазабру́джваць;

3. перен. зама́заць;

◊

зама́зать глаза́ зама́заць во́чы;

зама́зать рот зама́заць рот;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)