заку́рвацца несов.

1. заку́риваться;

2. (покрываться копотью) зака́пчиваться;

1, 2 см. закуры́цца;

3. страд. заку́риваться; зака́пчиваться; см. заку́рваць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

blacken

[ˈblækən]

1.

-ened, -ening, – v.t.

1) чарні́ць, цямні́ць, прыцямня́ць

to be blackened with smoke — закуры́цца, пачарне́ць ад ды́му

2) ачарня́ць (не́чае імя́)

2.

v.i.

чарне́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zakurzyć się

zakurzy|ć się

зак.

1. запыліцца;

2. задыміцца, закурыцца;

~ło mu się z głowy (czupryny) разм. ён захмялеў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прокопте́ть​II сов.

1. (прокоптиться) прост. пракуры́цца, закуры́цца, пракуро́дыміцца, пракурады́міцца;

2. перен. (прокорпеть) разг., уст. пракарпе́ць, прагарбе́ць;

3. (провести какое-л. время где-л., в каком-л. месте безвыездно) прост. пратарча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)