закрыццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закрываць — закрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надгарта́ннік, ‑а, м.

Тонкі доўгі храсток, які дапамагае закрываць гартань пры ядзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чахлі́ць, -лю́, -лі́ш, -ліць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; -лёны; незак., што (спец.).

Закрываць чахлом (у 1 знач.), чахламі.

Ч. гарматы.

|| зак. зачахлі́ць, -лю́, -лі́ш, -ліць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; -лёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zakrywać

незак. закрываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

замаско́ўваць

‘закрываць, захінаць каго-небудзь, што-небудзь, каб зрабіць непрыметным’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. замаско́ўваю замаско́ўваем
2-я ас. замаско́ўваеш замаско́ўваеце
3-я ас. замаско́ўвае замаско́ўваюць
Прошлы час
м. замаско́ўваў замаско́ўвалі
ж. замаско́ўвала
н. замаско́ўвала
Загадны лад
2-я ас. замаско́ўвай замаско́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час замаско́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падштуко́ўваць

‘закрываць адтуліну, дзірку, забіваючы, закладаючы яе чым-небудзь (падштукоўваць што-небудзь) ’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падштуко́ўваю падштуко́ўваем
2-я ас. падштуко́ўваеш падштуко́ўваеце
3-я ас. падштуко́ўвае падштуко́ўваюць
Прошлы час
м. падштуко́ўваў падштуко́ўвалі
ж. падштуко́ўвала
н. падштуко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. падштуко́ўвай падштуко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падштуко́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закрыва́ть несов.

1. (дверь, ящик и т. п.) зачыня́ць;

2. (покрывать) закрыва́ць; (заслонять — ещё) засланя́ць;

закрыва́ть одея́лом закрыва́ць ко́ўдрай;

ту́ча закрыва́ет луну́ хма́ра закрыва́е (засланя́е) ме́сяц;

3. (прекращать, заканчивать) закрыва́ць;

закрыва́ть собра́ние закрыва́ць сход;

4. (складывать, смыкать что-л. раскрытое) заго́ртваць, зго́ртваць, склада́ць, скла́дваць;

закрыва́ть кни́гу заго́ртваць кні́гу;

закрыва́ть зо́нтик зго́ртваць (скла́дваць) парасо́н;

5. (глаза) закрыва́ць, заплю́шчваць;

закрыва́ть глаза́ на что́-л. закрыва́ць во́чы на што-не́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закрыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да закрыцца.

2. Зал. да закрываць.

•••

Рот не закрываецца ў каго гл. рот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лы́паць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

То адкрываць, то закрываць вочы, маргаць.

◊

Лыпаць вачамі —

1) бяссэнсава маргаць ад разгубленасці, збянтэжанасці, страху;

2) маўчаць, не ведаючы, што сказаць.

|| аднакр. лы́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. лы́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закрыўле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. закрыўляць — закрываць і стан паводле знач. дзеясл. закрыўляцца — закрывіцца.

2. Выгіб, скрыўленая частка чаго‑н. Закрыўленне ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)