закало́чваць несов., разг. подба́лтывать; см. закалаці́ць 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залихора́дить сов., безл. (о больном лихорадкой) затрэ́сці, закалаці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zastukać

зак. застукаць; закалаціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zatrząść

зак. затрэсці; закалаціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

załomotać

зак. закалаціць; загрукаць; застукаць;

załomotać do drzwi — загрукаць ў дзверы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

покоро́бить сов.

1. (что-л. ровное) пакараба́ціць; пагну́ць;

2. перен. закалаці́ць (ад чаго), затрэ́сці (ад чаго), скалану́ць, страсяну́ць; (возмутить) абуры́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зазноби́ть сов.

1. безл. пача́ць трэ́сці, пача́ць калаці́ць, затрэ́сці, закалаці́ць;

меня́ (его́) зазноби́ло мяне́ (яго́) пачало́ трэ́сці (калаці́ць);

2. (заморозить) обл. замаро́зіць, застудзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zabić

зак.

1. закалаціць;

zabić okna deskami — закалаціць вокны дошкамі;

2. забіць; знішчыць; заглушыць;

zabić wroga — забіць ворага;

zabić uczucie — забіць пачуццё;

zabić smak (zapach) — заглушыць смак (пах);

zabić czas — забіць час;

zabić nudę — разагнаць сум (нуду);

zabić komu klina (ćwieka) w głowę — задаць загадку каму; азадачыць каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)